verhaal zonder einde

Het is een heldere nacht en alle konijntjes komen samen op een groot grasveld.
Ze lieten zich het gras lekker smaken.
Twee kleine konijntjes gingen verderop spelen, iets te ver afgezonderd van de rest..
en het werd avond , t werd donker, pikdonker.
de twee kleine konijntjes, mannetje en vrouwtje, waren verdwaald.. ze konden de weg niet meer vinden!
Helaas waren de batterijën van de Tom Tom leeg, ze moesten het doen met de papieren kaart en helaas hadden ze daar eerder al flink aan zitten knabbelen.
En ja.. daar stonden ze dan.. met een lege Tom Tom en een aangevreten kaart dat niet meer te lezen is..
ze zochten naar keuteltjes op de grond die ze zelf gepoept hadden onderweg.
en plotseling... zagen ze een huis, dat gemaakt was van worteltjes en slablaadjes!
ze stampten met hun poten op de grond en de deur ging open.
Ze staken hun kopjes voorzichtig om het hoekje bij de ingang en zeiden; 'is er iemand thuis'?
Het rammetje kon zich niet meer beheersen en begon vast aan het huisje te knabbelen en algauw deed de voedster dat ook maar toen klonk er de stem van een vos:
knibbel knabbel knuisje, wie vreet er van mijn huisje????? cat
De konijntjes hielden spontaan op met knabbelen en keken verschrikt om zich heen. wie was dat?
Behalve een vos stond daar ook een domme bolle bruine beer met een groen hoedje.
en die domme bolle bruine beer vroeg wat er aan de hand was.
Rein Vos sloeg meneer Beer op zijn hoofd en zij dat hij zich aan hun plan moest houden en dat hoorden Molly en Broer Konijn toevallig.
Wat voor plan??? vroegen ze. Wat is hier aan de hand??
Rein Vos had nu werkelijk zijn geduld verloren en duwde Broer Konijn in een hok en zei tegen Molly dat zij beter maar veel gras en veel appeltjes naar Broer Konijn bracht en dat zij ondertussen het huisje netjes moest houden.
Maar de konijntjes wilden dat helemaal niet. Ze wilden terug naar huis.
Broer Konijn zou geen konijn zijn als hij de houten tralies van zijn hok niet zou doorknagen, zo kon hij samen met Molly aan Rein Vos en Meneer Beer ontsnappen. Very Happy
Gelukkig hadden Rein Vos en Meneer Beer niets gemerkt van hun ontsnapping, maar zodra ze bij de rivier kwamen... zat daar Toon de schildpad op hen te wachten, hij beweerde dat hij sneller aan de andere kant van het bos zou zijn dan broer Konijn.
Dus hielden ze een wedstrijdje. Broer Konijn en Molly wonnen en Toon de schildpad was daar helemaal niet zo blij mee, want hij is niet echt iemand die tegen zijn verlies kan.
In het eigenlijke sprookje had de schildpad wel gewonnen maar dat kwam omdat het konijn graag opschepte en onderweg overal een tijd lang bleef rondhangen, daar bleek broer Konijn dus te slim voor te zijn.
Uiteindelijk vroegen ze Toon de schildpad of hij misschien de weg naar hun huis wist en ze legden uit dat ze verdwaald waren.

Het is een heldere nacht en alle konijntjes komen samen op een groot grasveld.
Ze lieten zich het gras lekker smaken.
Twee kleine konijntjes gingen verderop spelen, iets te ver afgezonderd van de rest..
en het werd avond , t werd donker, pikdonker.
de twee kleine konijntjes, mannetje en vrouwtje, waren verdwaald.. ze konden de weg niet meer vinden!
Helaas waren de batterijën van de Tom Tom leeg, ze moesten het doen met de papieren kaart en helaas hadden ze daar eerder al flink aan zitten knabbelen.
En ja.. daar stonden ze dan.. met een lege Tom Tom en een aangevreten kaart dat niet meer te lezen is..
ze zochten naar keuteltjes op de grond die ze zelf gepoept hadden onderweg.
en plotseling... zagen ze een huis, dat gemaakt was van worteltjes en slablaadjes!
ze stampten met hun poten op de grond en de deur ging open.
Ze staken hun kopjes voorzichtig om het hoekje bij de ingang en zeiden; 'is er iemand thuis'?
Het rammetje kon zich niet meer beheersen en begon vast aan het huisje te knabbelen en algauw deed de voedster dat ook maar toen klonk er de stem van een vos:
knibbel knabbel knuisje, wie vreet er van mijn huisje????? cat
De konijntjes hielden spontaan op met knabbelen en keken verschrikt om zich heen. wie was dat?
Behalve een vos stond daar ook een domme bolle bruine beer met een groen hoedje.
en die domme bolle bruine beer vroeg wat er aan de hand was.
Rein Vos sloeg meneer Beer op zijn hoofd en zij dat hij zich aan hun plan moest houden en dat hoorden Molly en Broer Konijn toevallig.
Wat voor plan??? vroegen ze. Wat is hier aan de hand??
Rein Vos had nu werkelijk zijn geduld verloren en duwde Broer Konijn in een hok en zei tegen Molly dat zij beter maar veel gras en veel appeltjes naar Broer Konijn bracht en dat zij ondertussen het huisje netjes moest houden.
Maar de konijntjes wilden dat helemaal niet. Ze wilden terug naar huis.
Broer Konijn zou geen konijn zijn als hij de houten tralies van zijn hok niet zou doorknagen, zo kon hij samen met Molly aan Rein Vos en Meneer Beer ontsnappen. Very Happy
Gelukkig hadden Rein Vos en Meneer Beer niets gemerkt van hun ontsnapping, maar zodra ze bij de rivier kwamen... zat daar Toon de schildpad op hen te wachten, hij beweerde dat hij sneller aan de andere kant van het bos zou zijn dan broer Konijn.
Dus hielden ze een wedstrijdje. Broer Konijn en Molly wonnen en Toon de schildpad was daar helemaal niet zo blij mee, want hij is niet echt iemand die tegen zijn verlies kan.
In het eigenlijke sprookje had de schildpad wel gewonnen maar dat kwam omdat het konijn graag opschepte en onderweg overal een tijd lang bleef rondhangen, daar bleek broer Konijn dus te slim voor te zijn.
Uiteindelijk vroegen ze Toon de schildpad of hij misschien de weg naar hun huis wist en ze legden uit dat ze verdwaald waren. Toon kon de konijnen niet de weg naar het bramenstruikje wijzen maar hij kon ze wel naar Knir, Knar en Knor brengen.

Het is een heldere nacht en alle konijntjes komen samen op een groot grasveld.
Ze lieten zich het gras lekker smaken.
Twee kleine konijntjes gingen verderop spelen, iets te ver afgezonderd van de rest..
en het werd avond , t werd donker, pikdonker.
de twee kleine konijntjes, mannetje en vrouwtje, waren verdwaald.. ze konden de weg niet meer vinden!
Helaas waren de batterijën van de Tom Tom leeg, ze moesten het doen met de papieren kaart en helaas hadden ze daar eerder al flink aan zitten knabbelen.
En ja.. daar stonden ze dan.. met een lege Tom Tom en een aangevreten kaart dat niet meer te lezen is..
ze zochten naar keuteltjes op de grond die ze zelf gepoept hadden onderweg.
en plotseling... zagen ze een huis, dat gemaakt was van worteltjes en slablaadjes!
ze stampten met hun poten op de grond en de deur ging open.
Ze staken hun kopjes voorzichtig om het hoekje bij de ingang en zeiden; 'is er iemand thuis'?
Het rammetje kon zich niet meer beheersen en begon vast aan het huisje te knabbelen en algauw deed de voedster dat ook maar toen klonk er de stem van een vos:
knibbel knabbel knuisje, wie vreet er van mijn huisje????? cat
De konijntjes hielden spontaan op met knabbelen en keken verschrikt om zich heen. wie was dat?
Behalve een vos stond daar ook een domme bolle bruine beer met een groen hoedje.
en die domme bolle bruine beer vroeg wat er aan de hand was.
Rein Vos sloeg meneer Beer op zijn hoofd en zij dat hij zich aan hun plan moest houden en dat hoorden Molly en Broer Konijn toevallig.
Wat voor plan??? vroegen ze. Wat is hier aan de hand??
Rein Vos had nu werkelijk zijn geduld verloren en duwde Broer Konijn in een hok en zei tegen Molly dat zij beter maar veel gras en veel appeltjes naar Broer Konijn bracht en dat zij ondertussen het huisje netjes moest houden.
Maar de konijntjes wilden dat helemaal niet. Ze wilden terug naar huis.
Broer Konijn zou geen konijn zijn als hij de houten tralies van zijn hok niet zou doorknagen, zo kon hij samen met Molly aan Rein Vos en Meneer Beer ontsnappen. Very Happy
Gelukkig hadden Rein Vos en Meneer Beer niets gemerkt van hun ontsnapping, maar zodra ze bij de rivier kwamen... zat daar Toon de schildpad op hen te wachten, hij beweerde dat hij sneller aan de andere kant van het bos zou zijn dan broer Konijn.
Dus hielden ze een wedstrijdje. Broer Konijn en Molly wonnen en Toon de schildpad was daar helemaal niet zo blij mee, want hij is niet echt iemand die tegen zijn verlies kan.
In het eigenlijke sprookje had de schildpad wel gewonnen maar dat kwam omdat het konijn graag opschepte en onderweg overal een tijd lang bleef rondhangen, daar bleek broer Konijn dus te slim voor te zijn.
Uiteindelijk vroegen ze Toon de schildpad of hij misschien de weg naar hun huis wist en ze legden uit dat ze verdwaald waren. Toon kon de konijnen niet de weg naar het bramenstruikje wijzen maar hij kon ze wel naar Knir, Knar en Knor brengen.
Wie zijn dat? vroegen de 2 konijntjes. Jaa, zegt Toon de schildpad, dat zijn 2 hele ontdeugende varkentjes waar je wel voor op moet passen..

.. ze eten bijvoorbeeld wolven met huid en haar op zei Toon terwijl hij zijn bromfiets starte....

Het is een heldere nacht en alle konijntjes komen samen op een groot grasveld.
Ze lieten zich het gras lekker smaken.
Twee kleine konijntjes gingen verderop spelen, iets te ver afgezonderd van de rest..
en het werd avond , t werd donker, pikdonker.
de twee kleine konijntjes, mannetje en vrouwtje, waren verdwaald.. ze konden de weg niet meer vinden!
Helaas waren de batterijën van de Tom Tom leeg, ze moesten het doen met de papieren kaart en helaas hadden ze daar eerder al flink aan zitten knabbelen.
En ja.. daar stonden ze dan.. met een lege Tom Tom en een aangevreten kaart dat niet meer te lezen is..
ze zochten naar keuteltjes op de grond die ze zelf gepoept hadden onderweg.
en plotseling... zagen ze een huis, dat gemaakt was van worteltjes en slablaadjes!
ze stampten met hun poten op de grond en de deur ging open.
Ze staken hun kopjes voorzichtig om het hoekje bij de ingang en zeiden; 'is er iemand thuis'?
Het rammetje kon zich niet meer beheersen en begon vast aan het huisje te knabbelen en algauw deed de voedster dat ook maar toen klonk er de stem van een vos:
knibbel knabbel knuisje, wie vreet er van mijn huisje????? cat
De konijntjes hielden spontaan op met knabbelen en keken verschrikt om zich heen. wie was dat?
Behalve een vos stond daar ook een domme bolle bruine beer met een groen hoedje.
en die domme bolle bruine beer vroeg wat er aan de hand was.
Rein Vos sloeg meneer Beer op zijn hoofd en zij dat hij zich aan hun plan moest houden en dat hoorden Molly en Broer Konijn toevallig.
Wat voor plan??? vroegen ze. Wat is hier aan de hand??
Rein Vos had nu werkelijk zijn geduld verloren en duwde Broer Konijn in een hok en zei tegen Molly dat zij beter maar veel gras en veel appeltjes naar Broer Konijn bracht en dat zij ondertussen het huisje netjes moest houden.
Maar de konijntjes wilden dat helemaal niet. Ze wilden terug naar huis.
Broer Konijn zou geen konijn zijn als hij de houten tralies van zijn hok niet zou doorknagen, zo kon hij samen met Molly aan Rein Vos en Meneer Beer ontsnappen. Very Happy
Gelukkig hadden Rein Vos en Meneer Beer niets gemerkt van hun ontsnapping, maar zodra ze bij de rivier kwamen... zat daar Toon de schildpad op hen te wachten, hij beweerde dat hij sneller aan de andere kant van het bos zou zijn dan broer Konijn.
Dus hielden ze een wedstrijdje. Broer Konijn en Molly wonnen en Toon de schildpad was daar helemaal niet zo blij mee, want hij is niet echt iemand die tegen zijn verlies kan.
In het eigenlijke sprookje had de schildpad wel gewonnen maar dat kwam omdat het konijn graag opschepte en onderweg overal een tijd lang bleef rondhangen, daar bleek broer Konijn dus te slim voor te zijn.
Uiteindelijk vroegen ze Toon de schildpad of hij misschien de weg naar hun huis wist en ze legden uit dat ze verdwaald waren. Toon kon de konijnen niet de weg naar het bramenstruikje wijzen maar hij kon ze wel naar Knir, Knar en Knor brengen.
Wie zijn dat? vroegen de 2 konijntjes. Jaa, zegt Toon de schildpad, dat zijn 2 hele ontdeugende varkentjes waar je wel voor op moet passen..
Ze eten bijvoorbeeld wolven met huid en haar op zei Toon terwijl hij zijn bromfiets starte....
Wooow, zeiden de konijntjes, ik weet niet of we dat wel durven! Hoe kunnen we dit het beste aanpakken??

'ik weet nog wel een gallisch dorpje' zei Toon de schildpad.

Het is een heldere nacht en alle konijntjes komen samen op een groot grasveld.
Ze lieten zich het gras lekker smaken.
Twee kleine konijntjes gingen verderop spelen, iets te ver afgezonderd van de rest..
en het werd avond , t werd donker, pikdonker.
de twee kleine konijntjes, mannetje en vrouwtje, waren verdwaald.. ze konden de weg niet meer vinden!
Helaas waren de batterijën van de Tom Tom leeg, ze moesten het doen met de papieren kaart en helaas hadden ze daar eerder al flink aan zitten knabbelen.
En ja.. daar stonden ze dan.. met een lege Tom Tom en een aangevreten kaart dat niet meer te lezen is..
ze zochten naar keuteltjes op de grond die ze zelf gepoept hadden onderweg.
en plotseling... zagen ze een huis, dat gemaakt was van worteltjes en slablaadjes!
ze stampten met hun poten op de grond en de deur ging open.
Ze staken hun kopjes voorzichtig om het hoekje bij de ingang en zeiden; 'is er iemand thuis'?
Het rammetje kon zich niet meer beheersen en begon vast aan het huisje te knabbelen en algauw deed de voedster dat ook maar toen klonk er de stem van een vos:
knibbel knabbel knuisje, wie vreet er van mijn huisje????? cat
De konijntjes hielden spontaan op met knabbelen en keken verschrikt om zich heen. wie was dat?
Behalve een vos stond daar ook een domme bolle bruine beer met een groen hoedje.
'ik weet nog wel een gallisch dorpje' zei Toon de schildpad
een klein konijntje vroeg: waar is dat ergens dan